Zaj­mu­jemy się tech­no­lo­giami inter­ne­to­wymi, a także two­rze­niem tre­ści. Tak że w tym arty­kule roz­wie­jemy wąt­pli­wo­ści – jak popraw­nie pisać: także czy może tak że? Kiedy należy posta­wić prze­ci­nek?

Lubisz pisać popraw­nie? My także!

Nie ma chyba podob­nych zwro­tów w języku pol­skim, które spra­wia­łyby tyle trud­no­ści nawet naj­bar­dziej doświad­czo­nym polo­ni­stom. Która z tych form jest poprawna: także, tak że czy tak, że? Odpo­wiedź brzmi: każda! I każda z nich ozna­cza coś innego.

Na począ­tek weźmy na warsz­tat zwrot także. Jest to par­ty­kuła – wyraz nie­sa­mo­dzielny, który nie ma osob­nego zna­cze­nia i nie odmie­nia się, a jego zada­niem jest nada­nie mocy wypo­wie­dzi. Jeśli masz wąt­pli­wo­ści, spró­buj zastą­pić pro­ble­ma­tyczne także syno­ni­mami: też, rów­nież, jak rów­nież, rów­no­cze­śnie, dodat­kowo, co wię­cej, jak też, oraz, poza tym. Prze­ćwiczmy to na przy­kła­dach:

Ja także pra­cuję przed kom­pu­te­rem.

Ja też/rów­nież pra­cuję przed kom­pu­te­rem.

Bab­cia podała kotlety, a także pie­czeń.

Bab­cia podała kotlety, a rów­no­cze­śnie / jak też pie­czeń.

Wygra­łam dyplom, a także książkę.

Wygra­łam dyplom, a dodat­kowo / jak rów­nież / oraz książkę.

Także infor­muje więc, że o danym podmio­cie możemy powie­dzieć to samo, co o innych podmio­tach uży­tych w zda­niu.[1]

Tak że czas na kolejne wska­zówki

Uczono nas, że przed że uży­wamy prze­cinka. Otóż nie zawsze! Wyjąt­kiem jest zwrot tak że – spój­nik, który łączy dwa zda­nia skła­dowe w jedno. Jedno ze zdań skła­do­wych, to roz­po­czy­na­jące się zwro­tem tak że, przed­sta­wia sku­tek lub wnio­sek, nato­miast dru­gie mówi o przy­czy­nie.

Sfor­mu­ło­wa­nie tak że można zastą­pić zwro­tami: więc, a więc, tak więc, zatem, dla­tego, toteż. Spój­nika tak że nie roz­dzie­lamy prze­cin­kiem, ponie­waż oba wyrazy two­rzą ze sobą całość zna­cze­niową. Wyja­śnijmy to przy­kła­dami:

Nie jestem pewien zasad pisowni, tak że zaglą­dam na con­tent­stan­dard.pl.

Nie jestem pewien zasad pisowni, a więc / dla­tego zaglą­dam na con­tent­stan­dard.pl.

Mam nie­to­le­ran­cję lak­tozy, tak że nie poczę­stuję się ser­ni­kiem.

Mam nie­to­le­ran­cję lak­tozy, wię­c/za­te­m/to­też nie poczę­stuję się ser­ni­kiem.

Zwrot tak że znaj­dziemy też w kolo­kwia­li­zmach, które pozwa­lają unik­nąć nie­zręcz­nej ciszy: tak że ten…, tak że tego…

Dalej tego nie rozu­miem, tak że tego… prze­czy­tam jesz­cze raz.[2]

Wytłu­ma­czymy to tak, że zro­zu­miesz!

Ostat­nią formą jest tak, że z uży­ciem prze­cinka – ten zwrot wpro­wa­dza do wypo­wie­dzi zda­nie podrzędne. Sfor­mu­ło­wa­nie tak, że trak­tu­jemy jak zaimek i spój­nik, a możemy je zastą­pić zwro­tami: w ten spo­sób, że; w taki spo­sób, że; w kon­se­kwen­cji; takim spo­so­bem. I znów posłużmy się przy­kła­dami:

Miej­sca sie­dzące zapla­no­wa­li­śmy tak, że dla każ­dego wystar­czy.

Miej­sca sie­dzące zapla­no­wa­li­śmy w taki spo­sób, że dla każ­dego wystar­czy.

Ude­rzy­łem się tak, że boli mnie noga.

Ude­rzy­łem się, w kon­se­kwen­cji boli mnie noga.

Jeśli bie­rzesz dłuż­szy oddech, wypo­wia­da­jąc zda­nie ze zwro­tem tak, że – zasta­nów się! Praw­do­po­dob­nie należy posta­wić w nim prze­ci­nek.[3]

Dla nas jako mistrzów słowa, powyż­sze zasady są oczy­wi­ste. Mamy nadzieję, że teraz także je rozu­miesz. Tak że zaglą­daj czę­ściej do cyklu Gim­na­styka Języka!


[1] https://dyk­tanda.pl/takze-czy-tak-ze-razem-czy-osobno [dostęp: 11.10.2023]

[2] https://sjp.pwn.pl/po­rad­nia­/ha­slo­/Tak-ze;12462.html [dostęp: 11.10.2023]

[3] https://polsz­czy­zna.pl/takze-czy-tak-ze/ [dostęp: 11.10.2023]